Ναι ρε! ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!! ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ!!!

Κυριακή πρωί. Βόλτα στην παραλία, εφημερίδα, καφές. Η ρουτίνα μιας επαρχιακής, παραλιακής πόλης. Χαιρετώ γνωστούς και φίλους και κάθομαι μόνος μου σ’ ένα διπλανό τραπεζάκι. Η κουβέντα είναι πολιτική. Δε τσιμπάω και ανοίγω την εφημερίδα στη σελίδα των αθλητικών. Και ξαφνικά εκεί που απολάμβανα το διπλό εσπρέσο, με κλεφτές ματιές πότε στη θάλασσα και πότε στην εφημερίδα, νοιώθω μια ακαταμάχητη επιθυμία να δραπετεύσω. Ξυπνάει μέσα μου το παιδί, που πάντα υπάρχει, αλλά συνήθως παραπονιέται και γκρινιάζει. Πληρώνω τον καφέ, αφήνω την εφημερίδα στο τραπέζι, καβαλάω το ποδήλατο και φεύγω. Δεν έχω συγκεκριμένο προορισμό, αφήνω τις παιδικές αναμνήσεις να με οδηγήσουν, με ένα πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Φτάνω στις παρυφές της πόλης, εκεί που άλλοτε υπήρχαν ελαιώνες, τώρα υψώνονται πολυκατοικίες. Εδώ έκανα τις πρώτες μου σκανδαλιές…

Η περιοχή είναι πολεοδομημένη, μπερδεύομαι με τους δρόμους, αλλά συνεχίζω ενστικτωδώς. Όσο απομακρύνομαι από την πόλη, το τοπίο φαντάζει πιο γνώριμο. Με πλημμυρίζουν συναισθήματα χαράς, αισιοδοξίας και δύναμης. Βρίσκω ένα σταθερό ρυθμό και συνεχίζω μανιωδώς να κάνω πετάλι, σε ανηφορικό δρόμο πλέον. Τα πόδια μου πονούν, τα πνευμόνια μου βγάζουν φωτιά. Ή τάν ή επί τάς, σκέφτομαι και συνεχίζω με μεγαλύτερη ένταση. Ο προορισμός μου είναι γνωστός τώρα. Φτάνω στο ύψωμα του λόφου, αποκαμωμένος. Πετάω το ποδήλατο, ξαπλώνω στο χώμα και ξεσπάω σε ένα τρανταχτό γέλιο. Ακούω την ηχώ και συνεχίζω να γελώ μέχρι που πόνεσε το στομάχι μου…

Μετά από μερικές βαθιές ανάσες άρχισα να ζαλίζομαι. Ένοιωθα μια απέραντη γαλήνη και ηρεμία. Τίποτα από όλα αυτά που με βασανίζουν καθημερινά, δεν ήταν ικανό να με αγγίξει. Καμιά μεμψιμοιρία, κανένα παράπονο, καμιά γκρίνια. Μέσα μου έκαιγε μια φλόγα που ξεδιάλυνε τα πάντα. Όλα ήταν καθαρά πλέον…

Νομοτελειακά, μετά το χειμώνα έρχεται η άνοιξη… Δε γίνεται να συνεχίσει αυτή η κατρακύλα! Για πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, ένοιωθα περήφανος που γεννήθηκα στην Ελλάδα. Που κουβαλάω γονίδια στο DNA μου από αυτή τη φυλή. Κι ας υπάρχουν προδότες που μας έφεραν στη σημερινή τραγική κατάσταση. Θα τους κρίνει η Ιστορία. Ελπίζω (κάποια στιγμή) και η δικαιοσύνη. Ένοιωσα ένα ρίγος να διαπερνά το κορμί μου. Ναι ρε! ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!! ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ!!! Και έτοιμος να υπερασπιστώ τις αξίες και τα ιδανικά της φυλής μου, έτσι όπως τα διδάχτηκα και όπως τα νοιώθω!!!

Σεβαστείτε αυτόν τον τόπο που γέννησε τη Δημοκρατία και την Ελευθερία της Σκέψης, στο Δυτικό Κόσμο!!!

Αν πάλι μας βλέπετε σαν φιλέτο, καλώς να ορίσετε! Αλλά διαβάστε λίγο Ιστορία πριν…Μη γελιέστε! Αυτός ο τόπος εκτός από το να γλεντάει, ξέρει και να πολεμάει!!! Μέχρι τελικής πτώσης!!! Αν έχετε αρχίδια, ελάτε!!!